
دنیای آدمها دنیایی پر از غرور و کوچک است...آنها خود را عاشق می نامند و تو را از عشق تنها میگذارند...این عشق همان نفرت است...آنها در دنیای کوچک خود گم شده اند و دل های عاشق را فراموش کرده اند.
دنیایی که در آن سادگی بزرگترین گناه است...و فراموش کردن و دل شکستن کار هر روز آنها...در دنیای آنها عمر خوشی دوامی ندارد...
بعضی چیزها گفتنی نیست...فقط می نویسم...اما
اما دنیایی که من دارم قشنگ ترین دنیاست...توی دنیای من چشم ها همیشه تر هستند و دل ها عاشق و ساده.... دل ها آسمانی است...هر لحظه می بارند...و تنها ساکن این دنیا خودم هستم ... من دنیامو با هیچ چیز عوض نمیکنم..
حال تو در دنیای کوچک خودت بمان اگر به عشق ایمانی نداری
نظرات شما عزیزان:
|